بیا و شب هجران سحر کن

سپری می شود این ظلم و عدو می بازد
می رسد آنکه خداوند به او می نازد.

باشد آنروز ببینند همه خلق جهان
در بقیع حضرت مهدی حرمی می سازد.

دیگر برای هجر تو ما را شکیب نیست
ماییم اشنای تو وا کن، غریب نیست.

هر لحظه ایی که می گذرد این سوال ماست
یعنی زوصل روی تو ما را نصیب نیست.

از بس که جانگداز بود ناله فراق

فردا که گل به باغ برسد عندلیب نیست.